Korzystanie z samochodowej sprężarki powietrza Aerograf :
1. Podstawowa niezgodność
Impuls kontra precyzja: Sprężarki samochodowe wytwarzają impulsy o dużej objętości w celu napełnienia. Aerografowanie wymaga stałego, pozbawionego pulsacji przepływu powietrza – jest to niemożliwe w przypadku cyklicznego włączania i wyłączania pompek powietrza.
Rezultat: odpryski farby, nierówne pokrycie i zniszczone gradienty.
2. Krytyczne brakujące funkcje
Brak zbiornika powietrza: Ciągła praca silnika powoduje gwałtowne skoki ciśnienia. Sprężarki aerografu wykorzystują zbiorniki do płynnego przepływu powietrza.
Brak kontroli wilgoci: sprężarki powietrza pomijają pułapki wilgoci – para wodna miesza się z farbą, powodując powstawanie pęcherzyków/kraterów.
Kontrola ciśnienia surowego: Pokrętła inflatora regulują się w skokach co 5-10 PSI; aerograf wymaga precyzji 1-2 PSI, aby uzyskać drobne szczegóły.
3. Hałas i przegrzanie
Ogłuszająca praca: sprężarki powietrza osiągają 85–95 dB (jak blender) – nie do utrzymania w przypadku skupionych sesji artystycznych.
Awaria cyklu pracy: Zaprojektowany do pracy przez 2-3 minuty. Przegrzewa się i wyłącza w trakcie aerografu.
4. Niedopasowanie ciśnienia
Za wysokie, niekontrolowane: Większość sprężarek powietrza zaczyna od minimalnego ciśnienia 30 PSI. Aerograf często wykorzystuje ciśnienie 10-20 PSI – wymuszenie wysokiego ciśnienia zdmuchuje farbę z powierzchni.
Brak stabilności w dół: Nie można utrzymać niskiego PSI; silnik gaśnie lub pulsuje nierówno.
5. Pułapki związane z ustawianiem jury
Dodanie zbiornika? Nadal brakuje:
Precyzyjny regulator
Pułapka wilgoci
Stabilne wyjście o niskim PSI
Adaptery węży: Gwarancja wycieków i spadków ciśnienia na połączeniach aerografu.
